Eerste stageweek

Hallo ja daar is weer een verslag uit Engeland. Er is in deze week veel gebeurd. De eerste stagedag was niet heel erg leuk, maar dit werd naarmate de week gelukkig veel leuker.

Ik loop dus stage in een groep 7 (year 5 in Engeland). De kinderen zijn erg leuk, maar soms ook wel brutaal. Dit wordt dan ook meteen afgestraft. Ze hebben namelijk detention voor elk kind hier.

Op maandag begon ik meteen met een vergadering in de ochtend. Ieder lid van de staf moet dan komen en je krijgt een kleine update over wie ziek is en wat er ongeveer verwacht wordt. Toen ik voor het eerst het klaslokaal zag, moest ik uren kijken naar de muren omdat hier zoveel opgehangen wordt. Dit zie je niet snel in Nederland terug. Al het geleerde wordt op de muren geplakt echt alles. Elk plekje is benut. Er is in elke klas naast de leerkracht ook op zijn minst 1 onderwijsassistent aanwezig. Soms zijn er naast mij ook studenten bij. Afgelopen dinsdag stond ik met vier man voor ongeveer dertig kinderen. Echt zo apart. Dat zal in Nederland de hemel zijn. Toch zijn de kinderen niet zo zelfstandig in het werk als in Nederland. Dat is wel heel jammer.

De kinderen beginnen met een ontbijt op school die bestaat uit toast met boter en melk. Dit is zo omdat de meeste kinderen geen ontbijt krijgen als zij naar school moeten. De school betaalt voor dit ontbijt, met een kleine bijdrage van de ouders. Daarna beginnen de lessen bij mijn school om kwart voor negen. De kinderen beginnen vaak met rekenen.

Er zijn twee groepen van jaar 5 dus de kinderen worden ingedeeld in de lower en de higher groepen voor zowel literacy, spelling en rekenen. Er wordt snel gewisseld van lokaal en daarna begint de les. Met rekenen heb ik de hogere kinderen in mijn klas. Met literatuur en spelling de lagere groep.

Wat mij opvalt is dat de leerdoelen heel anders zijn dan in Nederland en dat de school bij niks gebruik maakt van methodes. De kinderen krijgen les op de grond tijdens de uitleg en ze maken de opdrachten deels op een whiteboard. Deze opdrachten worden allemaal niet nagekeken dus dat is wel raar. Het heeft een beetje een OGO principe voor de mensen die dit kennen haha.

De kinderen zijn bij rekenen heel slecht in de tafels en dan bedoel ik ook heel slecht. Negen van de tien keer vragen zij ook om hulp terwijl zij het echt wel snappen. Daarnaast zijn zij wel heel goed in het wiskundige gedeelte. Dit vind ik wel heel knap. Er worden onderwerpen behandeld die wij pas op de middelbare school hebben geleerd. Hoofdrekenen is moeilijk, maar het wiskundige gedeelte gaat dus prima.

De kinderen lezen niet heel erg sterk. Er wordt wel wat aan gedaan door een soort leespaspoort. De kinderen moeten deze elke dag meenemen. Toch wordt er thuis niet veel aan lezen gedaan. Daardoor worden de kinderen ook niet beter. De ouders geven niet veel aandacht hieraan.

Als spellingsgroep merk je dat de kinderen hier in de lagere groep zitten. bijna elk woord wordt nog geschreven hoe zij het horen (fonetisch dus). Voor een groep zeven is dit heel slecht. Er wordt geprobeerd het spellen omhoog te krijgen, door hier meer lessen in te geven. Ik hoop dat het gaat werken. Zelfs de makkelijkste woorden worden hier namelijk niet goed geschreven. Daar kunnen de Engelsen echt nog wel iets van de Nederlanders leren.

Op woensdag gaat mijn klas schoolzwemmen. Dit is wel duur, maar dit is de keuze van de school. De kinderen hebben deze lessen echt nodig. Want de ouders vinden zwemmen niet zo belangrijk hier. Dit is ook wel aan te zien. De kinderen zonken namelijk naar de bodem tijdens de les. Als je gaat kijken naar het niveau zijn de Nederlanders veel maar dan ook veel beter. Zeker als je gaat kijken dat je geen zwemles op de Nederlandse school meer krijgt.

Op vrijdag krijgen de kinderen die het beste hebben geluisterd en het goed hebben gedaan een diploma. Deze wordt in een grote hal uitgedeeld. De ouders worden hiervoor uitgenodigd en de gezichtjes van de kinderen zijn echt heel lief om te zien. Al de kinderen vinden dit leuk en stil dat ze zijn in de hal. Respect staat heel hoog in Engeland. Dit merk je in alles. Voor de kinderen ben ik Miss Handstede. Mijn achternaam is echter heel moeilijk uit te spreken dus noemen zij mij vaak Miss. De kinderen zijn erg nieuwsgierig naar het Nederlands en ik heb ze dan ook al wat woordjes aangeleerd.

Het Engels spreken gaat eigenlijk heel erg goed. Ik weet niet waar ik mij zo druk om heb gemaakt. Soms bij bepaalde vakken weet ik enkele woorden nog niet echt goed. Maar dit komt vanzelf merk ik.

Het zijn wel hele lange dagen. Op de woensdag gaan de kinderen gewoon de hele dag naar school. De kinderen zijn er van kwart voor negen tot en met half vier. Daarna zit ik er tot ongeveer half zes of zelfs nog wat later. Tegen de tijd dat je thuis bent is het zes uur geweest en moet je nog koken en tegen de tijd dat het negen uur is ben je helemaal stuk. Toch zijn het hele leuke dagen. Je leert echt heel veel.

Ik geniet hier wel met volle teugen nu. Ik begin echt een beetje mijn weg te vinden hier. Er is alweer een week voorbij. Nog maar elf weken te gaan. Ik heb er heel veel zin in.

Zaterdag zijn wij het stadje wezen verkennen en ja hoor de Primark staat hier zo dichtbij. Toch zeggen de mensen dat dit nog een kleine Primark is. Nou geloof mij maar de Primark is enorm en er staan geen rijen om te kunnen passen. Echt heel erg leuk. Dat is echter wel de enige winkel die echt leuk is hier in het stadje. Op de terugweg een beetje de weg kwijtgeraakt, maar alles is goed gekomen hihi. Alleen een uur gelopen haha.

Binnenkort gaan wij in Manchester kijken. Dat blijkt echt heel leuk te zijn. De Primark moet daar nog veel groter zijn dan hier. Ik ben benieuwd. Voor nu is dat wel een beetje alles wat ik deze week gedaan heb.


Groetjes vanuit nu ook het zonnige Stoke-On-Trent